Floortje Dessing deelt na maanden stilte opnieuw iets intiems met haar volgers. Precies een jaar na het overlijden van haar vader herdenkt ze hem via een openhartige Instagram-post. Haar woorden raken een gevoelige snaar en tonen hoe verdriet, liefde en herinnering hand in hand kunnen gaan. Je voelt dat dit moment voor haar meer is dan alleen rouw; het is ook een stap in het herstel.
Verdriet en vreugde op één dag
Op de dag dat haar vader precies een jaar overleden was, koos Floortje ervoor om niet alleen stil te staan bij zijn dood, maar juist ook zijn leven te vieren.
In haar bericht schrijft ze liefdevol: “Die vader van ons hield wel van een feestje.” Samen met haar familie beleefde ze die dag intens. Je merkt hoe verdriet en verbondenheid zich vermengen tot een troostrijke herinnering.
De scherpe rand van gemis
Voor Floortje voelde deze herdenkingsdag als een kruispunt tussen gemis en groei. Ze gaf toe dat het gemis op zulke dagen extra voelbaar is. Tegelijk vond ze kracht in de aanwezigheid van haar naasten.
Haar afsluitende zin “Ik ben nog even aan het landen” onderstreept dat het proces van helen nog lang niet voltooid is. Toch is er vooruitzicht, en een voorzichtig vertrouwen in de tijd die voor haar ligt.
Lichamelijke uitval en emotionele overbelasting
Al in augustus 2024 liet Floortje weten dat haar lichaam het had opgegeven. Ze kon niet langer reizen, iets wat haar jarenlang typeerde. In een eerlijke boodschap deelde ze dat haar gezondheid haar tot stilstand dwong.
Die fysieke uitputting kwam bovenop het verdriet om haar vader. Je merkt hoe zwaar de dubbele belasting op haar heeft gedrukt, maar ook hoe bewust ze koos voor rust, stilte en genezing.
Verjaardag zonder vader en een zomer vol ‘eerste keren’
Haar eerste verjaardag zonder haar vader was pijnlijk. “Vandaag mijn nieuwe levensjaar begonnen zonder vader,” schreef ze ingetogen. De zomer van 2024 zat vol momenten die anders aanvoelden.
Elk ‘eerste moment’ zonder hem confronteerde haar met de realiteit van zijn afwezigheid. Toch vond ze kracht in familie, vertraging en tijd voor zichzelf. Ze liet de verre reizen even los en koos voor een ander soort avontuur: het leren omgaan met verlies.
Bewuste stilte met warme reacties
Sinds oktober 2024 liet Floortje zich nauwelijks meer horen op sociale media. Haar laatste bericht toonde haar op de bank, onder een deken, met een boek en een serie.
Geen verre oorden, geen televisiecamera’s, alleen rust. Dat contrast met haar gebruikelijke leven werd breed omarmd. Volgers stroomden toe met steun, zonder haar te pushen om terug te keren. De stilte werd gezien als noodzakelijk en liefdevol.
Heimwee als leidraad in haar boek
Vlak voor haar online pauze publiceerde Floortje Heimwee moet je koesteren, een boek vol herinneringen aan vijfentwintig jaar reizen en televisie.
Daarin blikt ze terug op intense ontmoetingen, verlaten landschappen en wat het betekent om constant onderweg te zijn. Heimwee wordt in haar verhaal niet alleen verbonden aan plekken, maar ook aan rust, betekenis en thuiskomen. Het boek ademt melancholie, maar ook hoop en hernieuwde inzichten.
Zoektocht naar een nieuwe balans
Met haar recente bericht laat Floortje zien dat ze in een andere levensfase is beland. Ze oriënteert zich opnieuw, niet als presentator, maar als mens. Ze zoekt geen vlucht vooruit, maar een hernieuwde balans.
Een rustiger bestaan zonder hectiek of camera’s lijkt haar goed te doen. Misschien trekt ze ooit weer de wereld in, maar voorlopig is het huis, de stilte en het moment voldoende.
Een oprechte boodschap over verlies en veerkracht
Floortje’s woorden raken omdat ze oprecht zijn, zonder opsmuk of drama. Ze nodigen je uit om na te denken over hoe jij omgaat met verlies en verandering. Haar verhaal bewijst dat groei soms ontstaat in stilstand.
Niet door wat je onderneemt, maar door wat je leert te voelen en te dragen. In haar reis naar binnen zit misschien wel haar krachtigste verhaal tot nu toe.
