Je leefde jarenlang mee met een familie die onder ongekende druk stond. Nu de rechtszaak tegen Marco Borsato definitief is afgerond, verandert de sfeer langzaam. De spanning maakt geen plaats voor uitbundigheid, maar voor rust. Voor ademhalen, zo vertelt Mary Borsato openhartig. Het einde van de juridische strijd voelt niet als een overwinning. Het voelt als een moment waarop het leven voorzichtig weer kan beginnen.
Zes jaar spanning laat diepe sporen na
Je ziet volgens Mary meteen verschil bij haar zoon. In een interview met Weekend beschrijft zij hoe de zware last langzaam lichter wordt. “Ja, natuurlijk. Bij iedereen is die last van de schouders gevallen. Hij wordt wat luchtiger, kijkt opener, z’n stem wordt wat helderder.” Die verandering is voelbaar, maar kwetsbaar. De vrijspraak brengt ruimte, geen triomf. Binnen de familie bleef het stil.
Geen feestje maar opnieuw leren ademen
Je hoort Mary duidelijk reageren op vragen over een mogelijke viering. “Mensen vragen of we een feestje hebben gevierd. Nee, ik heb geen feestje gevierd. Dit is niet een situatie om een feestje te vieren. Het enige wat nu belangrijk is, is dat we ademhalen. We kunnen weer ademhalen.” Die woorden laten zien hoe zwaar de afgelopen jaren waren. Niet alleen voor Marco, maar voor iedereen om hem heen.
De impact op het hele gezin
Je merkt dat zes jaar spanning niet zomaar verdwijnt. Mary benoemt hoe dat gevoel nog steeds aanwezig is. “Dat knijpen met onze keel, wat we zes jaar lang hebben gedaan, zit er nog wel een beetje in.” Toch ziet zij verandering bij haar kinderen en kleinkinderen. Er wordt weer gelachen. De gezichten ogen lichter. Volgens Mary is de familie sterker geworden. “We zijn heel sterk met z’n allen geweest, echt heel sterk.”
Steun van fans gaf houvast
Je ziet hoe steun van buitenaf de familie door moeilijke momenten hielp. Die steun kwam vaak onverwacht. “Er kwamen bossen bloemen binnen in de winkel.” Fans bleven hun vertrouwen uitspreken. Ze stuurden kaarten, bloemen en zelfs zelfgebakken taarten voor Marco. Die gebaren maakten indruk. Ze boden troost en verbondenheid. Het gevoel er niet alleen voor te staan, gaf de familie kracht.
Mediadruk als zwaarste last
Je hoort Mary vertellen dat niet alleen de zaak zelf zwaar was. Vooral de constante mediadruk raakte haar diep. “Waar ik moeite mee had, is dat als hij naar de rechtszaal ging, er zoveel microfoons in zijn neus werden gedrukt.” Ze twijfelde of Marco dat moest blijven doen. Toch bleef hij trouw aan zichzelf. “Ik vroeg hem: ‘Moet dat?’ en toen zei hij: ‘Dit ben ik. Ik ga ervoor’.” Mary noemt dat stoer.
Voorzichtig over een mogelijke comeback
Je merkt dat Mary bewust terughoudend is over de toekomst van haar zoon. De schade van jarenlange aandacht is groot. “Hij is natuurlijk ook zo kapotgemaakt door de pers, hoe je het ook wendt of keert.” Een comeback voelt nog ver weg. Eerst moet er rust komen. Eerst moet het gezin herstellen. Juridisch is de zaak afgesloten. Emotioneel is dat proces nog lang niet voorbij.
Onbegrip over beslissing van het OM
Je ziet dat het besluit van het Openbaar Ministerie tot discussie leidt. Maandag werd bekend dat het OM niet in beroep gaat. Peter Plasman, advocaat van de aangeefster, reageerde kritisch. “Ja, dat vind ik onbegrijpelijk om te horen. (…) We horen hier nu de persofficier als reden aangeven dat er onvoldoende steunbewijs is. Dat is voor het OM nieuw.” Hij noemde het besluit zelfs “onzin”. “Om onbegrijpelijke redenen zeggen ze: ‘We zetten niet door.’”
Rust als enige prioriteit
Je voelt dat voor Mary Borsato nu maar één ding telt. Rust. Ademhalen. Leven zonder voortdurende dreiging. De vrijspraak van Marco Borsato markeert geen einde met vuurwerk. Het is een stille afsluiting van een zware periode. De familie kiest bewust voor tijd en terughoudendheid. Sommige wonden helen alleen door stilte, geduld en ruimte.
