De nieuwste aflevering van Steenrijk, Straatarm heeft flink wat stof doen opwaaien. Je ziet hoe Machiel en zijn stiefdochter Nathasja uit Alphen aan den Rijn tijdelijk ruilen van leven met Roosmarie uit Berta, Groningen. Roosmarie is 28, alleenstaande moeder van vier kinderen, leeft van een weekbudget van 110 euro en heeft nog nooit gewerkt. Haar verhaal is schrijnend, maar roept online vooral verontwaardiging op.
Verleden vol pijn, toekomst vol zorgen
Roosmarie’s jeugd was allesbehalve zorgeloos. Als jong meisje woonde ze bij haar grootouders, totdat haar opa zich ernstig misdroeg. Daarna belandde ze bij haar moeder, waar de spanning met haar stiefvader flink opliep.
Die instabiele start drukte zwaar op haar verdere leven. Op haar negentiende werd ze ongepland moeder van haar eerste zoon, Jason. Later volgde een bewuste donorzwangerschap, wat leidde tot een tweeling: Emily en Alec. Veel kijkers hebben juist op dat punt moeite met haar keuzes.
Gezinsuitbreiding en dromen botsen met de realiteit
Dat Roosmarie vier kinderen opvoedt zonder werk en met slechts 110 euro per week, roept heftige reacties op. Kijkers vragen zich af hoe verantwoord het is om bewust kinderen te krijgen als je financieel nauwelijks overeind blijft.
Toch droomt Roosmarie van een betere toekomst. Ze oefent dagelijks met tekenen en wil dolgraag een eigen tattooshop openen. Hoewel die ambitie bewondering kan oproepen, stellen sommigen dat ze te weinig onderneemt om haar situatie te veranderen.
Machiel toont daadkracht en oprechte betrokkenheid
Machiel, bekend als levensgenieter en harde werker, pakt het leven in armoede serieus aan. Hij kiest ervoor om het weekbudget bewust te halveren en met slechts 50 euro rond te komen.
Het resterende bedrag wordt ingezet om Roosmarie’s woning op kleine punten te verbeteren. Zijn verbazing is groot als hij ziet dat zij zichzelf de kleinste kamer heeft toegewezen, zonder fatsoenlijke gordijnen.
Hij laat zich niet zomaar passief meeslepen, maar besluit Roosmarie actief te helpen richting haar droom van een eigen tattooshop. Dat gebaar raakt haar diep.
Op sociale media overheerst hard oordeel
Toch wordt Roosmarie genadeloos beoordeeld op sociale media, vooral op X. Veel gebruikers wijzen met de vinger en stellen dat ze verantwoordelijk is voor haar eigen situatie.
De kritiek richt zich op haar keuzes om bewust kinderen te krijgen terwijl ze amper rondkomt. Haar verleden lijkt nauwelijks mee te tellen in het publieke oordeel. Het begrip is ver te zoeken, zeker nu er geen zichtbare stappen zijn richting werk of opleiding.
De grens tussen oordeel en empathie vervaagt
De aflevering legt haarfijn bloot hoe snel de publieke opinie omslaat. Ook al toont Roosmarie inzet en openheid, het oordeel is keihard. Haar droom om tattoo-artiest te worden wordt niet serieus genomen zolang er geen tastbare stappen worden gezet. Maar de vraag blijft: verdient iemand met zo’n verleden geen ruimte om te groeien? Of lukt het ons als samenleving niet om mensen te steunen die niet in het standaardplaatje passen?