Voor tienduizenden bezoekers betekent Leeds Festival een weekend vol muziek en feest, maar voor families van slachtoffers roept het evenement vooral pijn en verdriet op. Terwijl dit jaar opnieuw 75.000 festivalgangers afreizen naar Bramham Park, willen nabestaanden een belangrijke boodschap delen: er moet meer worden gedaan om jongeren te beschermen tegen drugs en gebrekkige zorgverlening.
De dood van Anya Buckley
De 17-jarige Anya Buckley uit Oldham overleed op 26 augustus 2019 nadat ze op het festival een mix van drugs had genomen, waaronder MDMA, ketamine en cocaïne. Ze zakte in elkaar en stierf aan hartfalen. Tijdens het daaropvolgende onderzoek concludeerde een patholoog dat haar dood werd veroorzaakt door een dodelijke combinatie van middelen. Daarbij werd vastgesteld dat de ecstasy die ze gebruikte bijzonder sterk was.
Haar tante Anna Short beschrijft het gemis als ondragelijk. “Elke mijlpaal die je bereikt wordt overschaduwd door de leegte die achterblijft. Haar verjaardag, Kerst, familiebijeenkomsten – alles is beladen. De dag van haar overlijden is de zwaarste herinnering van allemaal.” Voor de familie voelt de jaarlijkse herdenking niet als verwerking, maar als een constante confrontatie met het verlies.
Gebrekkige hulp en zorg
Op de dag van Anya’s overlijden was het extreem warm en waren de waterpunten schaars. Volgens haar tante waren de wachtrijen voor gratis water anderhalf uur, waardoor jongeren nauwelijks toegang hadden tot iets essentieels. “Water is een basisbehoefte, zeker tijdens een festival in de hitte,” zegt Anna. Ze benadrukt ook dat Anya’s vriend er alleen voor stond toen hij haar naar de medische post probeerde te brengen. “Het duurde 45 minuten. Niemand hielp. Je vraagt je af of ze met snellere hulp nog had kunnen leven.”
Nieuwe tragedie drie jaar later
Drie jaar na Anya’s dood overleed opnieuw een tiener na drugsgebruik op Leeds Festival. De 16-jarige David Celino uit Greater Manchester nam MDMA en belandde in het ziekenhuis, waar hij overleed. Zijn vader wees tijdens de rechtszaak op het gebrek aan toezicht en de aanwezigheid van dealers die ongestoord opereren. Volgens hem worden jongeren door de lakse beveiliging blootgesteld aan groot gevaar.
Oproep van de families
De nabestaanden van Anya en David willen dat festivals meer verantwoordelijkheid nemen. Zij pleiten voor gratis en onbeperkte toegang tot water, snelle medische ondersteuning en vooral voor drugstesten op locatie.
Ook willen ze dat jongeren beter worden voorgelicht over de risico’s, zodat ze bewuste keuzes kunnen maken. Anna Short stelt dat festivalorganisaties te vaak winst boven veiligheid stellen. “Het voelt alsof de dood van jongeren wordt geaccepteerd als een bijproduct. Dat is afschuwelijk en totaal onnodig.”
Daarnaast vragen de families zich af waarom 16- en 17-jarigen welkom zijn op festivals die zoveel risico’s met zich meebrengen. “Ze zijn te jong om alcohol te kopen of clubs binnen te komen, maar mogen wel dagenlang onbegeleid naar een festival. Dat klopt niet,” aldus Anna.
Leed blijft voelbaar
Voor Anna is de impact blijvend. Ze vertelt hoe haar dochter Lily inmiddels dezelfde leeftijd heeft bereikt die Anya nooit mocht halen. “Het is hartverscheurend om te beseffen dat Anya nooit volwassen wordt, nooit een gezin zal hebben. Ze hield van kinderen en was altijd degene die zich ontfermde over de jongste familieleden.” Het gemis blijft een constante schaduw voor de familie.
Reactie en vooruitblik
Kate Porter, directeur van drugsorganisatie The Loop, zegt dat er dringend behoefte is aan een landelijke database waarin druggerelateerde sterfgevallen op festivals worden vastgelegd. Alleen zo kan volgens haar worden onderzocht welke factoren bijdragen aan deze tragedies en welke maatregelen schade hadden kunnen voorkomen. “Elke druggerelateerde dood is potentieel te voorkomen,” benadrukt ze.
Voor de families van Anya en David staat één ding vast: festivals moeten hun verantwoordelijkheid nemen en jongeren beschermen. Hun oproep is duidelijk – geen winst boven veiligheid, maar maatregelen die levens kunnen redden.
