Plenaire
  • Kwesties
  • Thema’s
  • Politiek
  • Geldzaken
  • MEER
    • Over Ons
    • Privacy
    • Disclaimer
No Result
View All Result
Plenaire
No Result
View All Result
Home Kwesties

Samira (36): Waarom wordt er verwacht dat ik me aanpas? – Is mijn cultuur minder waard?

Sophie van den Berg by Sophie van den Berg
in Kwesties

Als Nederlander met Marokkaanse roots voel ik dagelijks de druk om me aan te passen. Van de taal die ik spreek tot het eten dat ik kies. Er wordt van me verwacht dat ik mijn cultuur loslaat en volledig integreer in de Nederlandse samenleving, maar wanneer wordt die aanpassing te veel gevraagd? Het voelt soms alsof mijn achtergrond minder waard is, alsof mijn identiteit moet wijken voor wat ‘normaal’ is in Nederland.

Mijn ouders kwamen hier jaren geleden met een droom. Ze wilden een betere toekomst voor hun kinderen, een kans op welvaart en veiligheid. Maar met die droom kwam ook een offer: zich aanpassen aan een land dat ver van hun eigen cultuur afstaat. Nu, decennia later, worstel ik met dezelfde vragen. Hoeveel moet ik opgeven om erbij te horen? En wat blijft er nog over van mij, als ik alles inruil voor integratie?

Een belangrijk onderdeel van mijn identiteit is de taal die ik thuis spreek. Arabisch en Berbers zijn de talen waarmee ik ben opgegroeid, waarmee ik me verbonden voel met mijn familie en achtergrond. Maar in de maatschappij wordt er anders naar gekeken. “Waarom praat je niet gewoon Nederlands met je kinderen?” krijg ik vaak te horen. Alsof mijn moedertaal een obstakel is, een teken van falen in mijn integratieproces.

Ook religieuze gebruiken worden met argusogen bekeken. De moskee, bijvoorbeeld, is voor veel mensen een plaats van rust, gemeenschap, en spiritualiteit. Voor mij is het een onmisbaar onderdeel van mijn leven. Maar telkens weer wordt het in de media weggezet als een broeinest van problemen, en krijg ik vragen als: “Waarom zou je zo’n plek willen bezoeken?” Het maakt me boos en verdrietig dat iets wat zo belangrijk is voor mij, keer op keer ter discussie wordt gesteld.

Er wordt vaak gezegd dat Nederland een land is van vrijheid. Vrijheid van meningsuiting, vrijheid van geloof, vrijheid om jezelf te zijn. Maar geldt die vrijheid ook voor mij? Want ik merk dat zodra ik mijn cultuur wil uitdragen, er plotseling grenzen aan die vrijheid lijken te zitten. Een hoofddoek wordt bekeken met wantrouwen, traditionele kleding roept vragen op. Waar is dan die vrijheid die voor iedereen zou moeten gelden?

In gesprekken met collega’s en vrienden merk ik hoe diepgeworteld het idee is dat ik alles van mijn cultuur maar moet loslaten. “Je woont nu in Nederland, dus gedraag je ook zo,” krijg ik te horen. Maar wat betekent dat? Verwachten ze echt dat ik mijn Marokkaanse afkomst en tradities opzij zet? Dat ik doe alsof mijn geschiedenis en die van mijn ouders er niet toe doet? Het voelt als een onmogelijke keuze tussen mijn roots en mijn toekomst.

Integreren zou moeten betekenen dat ik een plek vind in de samenleving zonder mezelf te verliezen. Dat ik mijn cultuur kan omarmen terwijl ik ook deel uitmaak van Nederland. Maar in werkelijkheid voelt het alsof ik moet kiezen. Het maakt me kwaad dat ik me opofferingen moet maken die anderen nooit hoeven te overwegen. Waarom mag ik niet gewoon mezelf zijn, met mijn eigen achtergrond en cultuur?

Er zijn zoveel dingen die voor anderen als vanzelfsprekend worden beschouwd, maar die voor mij anders liggen. Een feest als Suikerfeest vieren lijkt ineens verdacht. Een Arabische achternaam roept vragen op, en zelfs mijn naam wordt vaak met moeite uitgesproken, alsof het te moeilijk is om moeite te doen voor mijn identiteit. Er lijkt een dubbele standaard te bestaan waarin mijn cultuur altijd het vreemde blijft.

Wat ik het meest vrees, is dat deze druk om te integreren uiteindelijk leidt tot een verlies van mijn cultuur. Dat mijn kinderen en kleinkinderen ooit zullen opgroeien zonder de rijke geschiedenis en waarden die mijn ouders aan mij hebben doorgegeven. Dat in de naam van integratie mijn cultuur langzaam verdwijnt. Ik wil mijn kinderen laten opgroeien met trots in hun afkomst, niet met schaamte of angst om zichzelf te zijn.

Als Nederland echt zo tolerant is als het pretendeert te zijn, zou het de ruimte moeten bieden voor iedereen om zichzelf te zijn. Ik wil niet kiezen tussen mijn Marokkaanse en Nederlandse kant; ik wil beide omarmen. Mijn identiteit is geen compromis, geen tijdelijk iets dat ik inruil zodra het moeilijk wordt. Mijn cultuur is een essentieel deel van wie ik ben, en het wordt tijd dat ook de Nederlandse samenleving dat accepteert.

Integratie moet gaan over samenkomen zonder jezelf te verliezen. Het betekent niet dat ik mijn hele identiteit inruil om erbij te horen. De samenleving zou inclusiever moeten zijn en de rijkdom van verschillende culturen moeten omarmen. Pas dan kunnen we echt spreken van een Nederland waarin iedereen zich thuis kan voelen, zonder zichzelf te verliezen in het proces.

Volgende pagina ➜ Volgende pagina ➜

Mis dit niet

Opnieuw groot alarm om twee vermiste kinderen
Kwesties

Opnieuw groot alarm om twee vermiste kinderen

Moeder in shock na opvangdrama: Mijn dochter (1) is 25 keer gebeten op de opvang en niemand zei iets
Kwesties

Moeder in shock na opvangdrama: Mijn dochter (1) is 25 keer gebeten op de opvang en niemand zei iets

Bizarre wending bij kansloos klushuis in De Moeite Waard
Kwesties

Bizarre wending bij kansloos klushuis in De Moeite Waard

André Hazes kiest onverwacht nieuw carrièrepad
Kwesties

André Hazes kiest onverwacht nieuw carrièrepad

Doodsbedreigingen voor Douwe Bob na afzeggen optreden
Kwesties

Doodsbedreigingen voor Douwe Bob na afzeggen optreden

Michael van Gerwen laat er geen gras over groeien: ‘Intiem gespot met deze vrouw’
Kwesties

Nieuw drama voor Michael van Gerwen

Wespen vallen aan: Peuter 150 keer gestoken: “Hij vecht voor zijn leven”
Kwesties

Wespen vallen aan: Peuter 150 keer gestoken: “Hij vecht voor zijn leven”

Agente grijpt onnodig hard in op het strand en daar is niet iedereen het mee eens
Kwesties

Agente grijpt onnodig hard in op het strand en daar is niet iedereen het mee eens

Wesley Sneijder wil rust voor zoontje: ‘Maar Yo heeft daar maling aan!’
Kwesties

Wesley Sneijder choqueert Nederland met tv-interview: ‘Dit zég je toch niet!’

Verdrietig nieuws voor Joke Bruijs: ‘Ze kan niet meer alleen zijn’
Kwesties

Verdrietig nieuws voor Joke Bruijs: ‘Ze kan niet meer alleen zijn’

MEEST GELEZEN

  • Longartsen woedend op Evert Santegoeds om advies naar Freek Rikkerink: ‘Hoe haal je het in je stomme kop!’

    Geweldig nieuws voor Suzan & Freek

    0 shares
    Share 0 Tweet 0
  • Onze gedachten zijn momenteel bij Dan Karaty

    0 shares
    Share 0 Tweet 0
  • Consumentenbond waarschuwt: gebruik deze zonnebrandcrèmes niet – “Kans op huidkanker”

    0 shares
    Share 0 Tweet 0
  • Vader pakt rellende zoon hard aan en heel de straat kijkt mee

    0 shares
    Share 0 Tweet 0
  • Schokkende breuk in prinsessenkring: ‘Ze past er niet bij’

    0 shares
    Share 0 Tweet 0
-- Advertentie --

News & More

Categories

About Us

We bring you the best Premium WordPress Themes that perfect for news, magazine, personal blog, etc. Check our landing page for details.

Connect on Social

  • Kwesties
  • Thema’s
  • Politiek
  • Geldzaken
  • MEER

© 2025 Plenaire - Nieuws, politiek en maatschappelijke kwesties voor de gewone burger

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In
No Result
View All Result
  • Kwesties
  • Thema’s
  • Politiek
  • Geldzaken
  • MEER
    • Over Ons
    • Privacy
    • Disclaimer

© 2025 Plenaire - Nieuws, politiek en maatschappelijke kwesties voor de gewone burger